حرفهای دل تنهای من

چنان دلگیرم از دنیا، که خود را هم نمی خواهم به این زخم دل خونین دگر

مرهم نمی خواهم همه نامهربانانند در این دنیای پرتذویر چنین شد حاصل

عمرم...که جز مرگم نمی خواهم

غـــــم مثل کــــوه درد مے ریزد ســـرم

از در و دیـــوار نامـــرد مے ریزد ســــرم

بغض-این تنها رفیق راه- طغیان مےکند

کل دنیا بے برو برگــرد مے ریزد ســـرم

زندگی لج مےکند با من،نمی فهمد مرا

در بهارم برگ های زرد مے ریزد ســــرم

شدم تنها،شبیه کــــوه هاے دور دست

رعد و برق از آسمان آنقدر مے ریزد سرم

زندگی مانند آب ســــرد مے ریزد سرم...