باران
باران که بزند تازه آسمان میشود
عین این دل من،
بی ستاره و مه آلود،
آنوقت این دل بی همراه
می خواهد که بخواند
نمناک،چون نوای باران؛
می خواهد آواز در آواز باران بیفکند،
چندان که آسمان هم نداند
این نوا از کدامین برآمده؟
به گاه رعد اما،
سکوت می کند این دل،
که شهر آشوب نمی داند
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: دلکده بهاری ، ،
برچسبها:
تاريخ : جمعه 16 خرداد 1393برچسب:باران, | 12:59 | نویسنده : سپید گل |